YİNE YENİ YENİDEN

Hayatımızda bazı “o anlar” vardır.

Hissederiz o anlarda, bir şeyler yapmamız gerektiğini. Ki bu zamanlar genelde yeni başlangıç dönemleridir. Yeni gün, yeni hafta, yeni ay, yeni yıl…

İçlerinde insanı en motive eden de, tabii ki “Yeni yıldır.”

Acısıyla tatlısıyla geride kalan kocaman bir yıl. Yeni niyetler, yeni hedefler, yeni planlar… Ajanda almalar… “Bu sene benim senem olacak. Bu sene farklı olacak.” diye, koyulan yeni hedefler, umutlanmalar…

Peki, bu yılı bir önceki yıldan farklı kılan ne?

Daha doğrusu, her sene sonu alınan yeni kararları bu sene uygulatacak olan ne? Mesela geçen sene, ne kararlar almıştın? Kaç tanesini gerçekleştirdin?

Peki ya gerçekten şöyle geriye bir dönüp baktın mı?

Neredesin, nereye gidiyorsun? İstediklerinden kaçı gerçekleşmiş? Nelerden vazgeçmişsin? Nerelerde inat etmişsin? Ya hislerin ne durumda? Nerelerde gururlu, nerelerde yetersiz hissediyorsun?

Hedefine ulaşmış olmanın tadı bambaşka tabii ki. Ama geriye dönüp kendinle hesaplaşma… İşte bu gerçek bir başarı. Çünkü insan önündeki yola bakmaktan, geriye bakmayı unutur. Oysa insan nereden geldiğini hatırlamazsa, ne kadar ilerlemiş olduğunu nereden bilecek ki? Mesela 3 sene önce, hedeflerin nelerdi? Bugün neler? Arasındaki farklar neler?

Aslında hayat bir döngüden ibaret değil mi? İşte “o anlar” hissederiz, hayatımızda bir gariplik olduğunu. Sanki 3 sene, 5 sene, 7 sene önce yaşadığın şeyleri, tekrar yaşıyormuşsun gibi. Hem aynı gibi hem çok farklı gibi...

Peki, o günden bu güne aynı olan ne, farklı olan ne?

Yeni bir ben var mı aynanın karşısında? Dün hiç yapamadığımı, bugün yarım yamalak da olsa yapabilmiş miyim? Ya da dün cesaret edemediğime, bugün edebilmiş miyim? Saçlarım uzamış, biraz giyim tarzım değişmiş, bahar gelmiş…

Peki, o bahar bana da gelmiş mi?

Ben bir tomurcuk verebilmiş miyim? Ben de çiçek açabilecek miyim? Yoksa şikayetle geçen bir sene daha mı? Yine aynı tas, aynı hamam mı?

İçten içe insanı kemiren bir değersizlik hissi ya da yetersizlik. En zoru da, sen böyle hissederken etrafındaki insanların başarmış olması. İşte insanı asıl yetersiz hissettiren de bu. Şimdi kalpten onun başarısına sevinebilecek misin? Yoksa bencilleşecek misin?

Peki, sen şimdi hangisini seçeceksin?

Eğer başkasının mutluluğuna ya da başarısına sevinebiliyorsan, o zaman senin başarın da yakındır. Çünkü o zaman sen kendini başkalarıyla değil, kendini kendi geçmişinle değerlendiriyorsundur. İşte hayatındaki en büyük ölçü de, budur insanın.

Madem tam da vakit “o anlar” zamanı, yılbaşı arifesi, o zaman benim de kendimi değerlendirme vaktim...

Biten senede başardıklarım, yarım bıraktıklarım, vazgeçtiklerim, başaramadıklarım, hala çabaladıklarım neler? Neleri yapsaydım? Nerelerde oyalanmasaydım? Neleri daha iyi yapabilirdim? Neleri yapmasaydım?

Peki ya bu yeni yılda, beni neler bekliyor?

Yine yeni yeniden ama bambaşka bir sene…

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, geçmiş deneyimlerle bugünümüzü 

ve yarınımızı tasarlamamızı sağlayan bir gerçeklik ilmidir. 

Bireylerin problemlerini doğru tespit edebilmeleri ve çözüme 

ulaşabilmeleri için stratejiler sunar.

 

“Kim Kimdir”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi”, programlarıyla 

mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara 

hedeflerine ulaştıracak yöntemler gösterir.