YARINA KALSIN

 

Beril gözlerini açtı ve yanı başındaki saate baktı saat 11’ e geliyordu. Ne güzel bir cumartesi sabahı diye düşündü. Çok acıkmıştı. Kendisine  güzel bir kahvaltı hazırlayıp önceki  akşam kaçırdığı diziyi seyretmeyi düşündü. Sonra aklına  akşamdan kalan bulaşıklar ve mutfağın son hali geldi. “Uff  bulaşıkları toparlamam gerek ama çok acıktım önce güzel bir kahvaltı yapayım sonra hepsini bir toplarım.” dedi. Yataktan kalktı, üstünü değiştirecekti ama kıyafetlerini bulamıyordu. Bir haftadır yıkanmayı bekleyen çamaşır sepetinde oldukları aklına geldi. ‘Neyse’ dedi, ‘Bugün bir ara hallederim’. Mutfağa gitti tüm o dağınıklığın içinde bir köşe buldu ve orada kahvaltı hazırlamaya başladı.

 

 

Aklında bir sürü düşünce vardı. İş yerinde Selçuk Bey’e rapor atacaktı ama o da pazartesiye kalmıştı. Mail kutusu yapılacak iş dosyaları ile doluydu. Teyzesi ameliyat olmuştu onu ziyarete gitmesi gerekiyordu ama bir türlü gidememişti. Bugün gidebilse güzel olurdu ama yapılacak bir sürü işi vardı. ‘Neyse’ dedi, ‘Haftaya giderim’. O sırada domatesleri doğradı ve ekmekleri ısıtmaya başladı.  Aklına birden tamire verdiği saati geldi. Aylar olmuştu kaç kere aramışlardı ama bugün yarın derken bir türlü gidip saatini alamamıştı. Günler çok kısaldı galiba diye düşündü.. Hiçbir şeye yetişemiyordu.. 

 

Annesini hatırladı. Eşi ve beş çocuğunun ihtiyaçlarına nasıl da yetişiyordu. Her birinin çamaşırı ütüsü, sorumluluğu… Bir de günlük işlerini bitirip ertesi gün için hazırlık yapmadan da uyumazdı. Üstelik elinde sürekli de bir örgüsü vardı. Nasıl yetiştiriyordu? Bir anda yüzü düştü. Karşılaştığı manzaradan memnun değildi. Beril tek başına yaşadığı evde kaos oluşturmuştu. 

 

Bir sesle irkildi, telefonu çalıyordu. Arayan en yakın arkadaşı  Gizem’di. Telefonda ona durumundan bahsetti. ‘Hayatımdaki her şey çığ gibi büyüdü ve üstesinden gelemeyeceğim bir hal aldı. O kadar çok yarım ve ertelenmiş işim vardı ki nereden nasıl başlayacağımı bilmiyorum’ dedi. 

 

DTÖ der ki, “Ertelenen her şey büyür.”

 

Beril’in öyküsünde de onun erteledikleri büyümüş ve büyük yükler oluşturmuştu. Ama arkadaşı Gizem’ den bir tavsiye aldı. Kısa zaman önce bir seminere katılmıştı. Ondan bahsetti Beril’e. Neden ertelediğini bulması gerekiyordu. Üstelik çözümü de basitti ama uygulaması biraz zordu. “Az az başlamak.” “Her gün bir konuda niyet etmelisin.” dedi. Mesela bugün mutfağı güzelce toparla. Ardından her yemekten sonra hemen bulaşıklarını toplarla.”

 

Bu yöntem Beril’e çok yapılabilir gelmişti. Kendini zorlamadan, ertelemeden, aynı anda, sadece bir konuda ilerleyebilmek.. Bunu yapabilirdi. Gizem’e teşekkür etti, telefonu kapattı ve o motivasyonla mutfağı toparlamaya başladı. 

 

Tam olarak mutfağı toparlaması saatlerini almıştı. Her şey o kadar birikmişti ki! Ama temizleyince de içi açıldı. O gün tüm yemekten sonra biriktirmeden, ertelemeden temizlemeyi başarmıştı. Aslında kendine ertelememeyi öğrettiği bir süreç başlatmıştı. 

 

 

İnsanlar bazen o an ödemesi gereken bedellerini erteler. Ve erteledikçe de ödemesi gereken bedeller büyür. Beril de ödeyeceği bedelleri büyütmüştü. Ama şimdi bu problemin nasıl çözebileceğini fark etmişti ve bir adım atmıştı. 

Hayatta karşılaşılan problemlerin de mutlaka bir çözümü olur. Her problem çözümüyle birlikte bize gelir. Mesele sebeplere odaklanıp, çözüm becerimizi geliştirmekte..                                                        

Tabi eğer hala çözmek istediğimiz bir problemimiz var ise..

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, geçmiş deneyimlerle bugünümüzü 

ve yarınımızı tasarlamamızı sağlayan bir gerçeklik ilmidir. 

Bireylerin problemlerini doğru tespit edebilmeleri ve çözüme 

ulaşabilmeleri için stratejiler sunar.

 

“Kim Kimdir”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi” programlarıyla 

mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara 

hedeflerine ulaştıracak yöntemler gösterir.