ÇOK BAYRAMLAR GÖRÜN

Tüm İslam aleminin Ramazan ayı boyunca nefsini tuttuğu ve orucun ardından gelen üç gün boyunca kutladığı Ramazan Bayramı… Namıdiğer Şeker Bayramımız.

Çocuklar için, ikram edilen şekerlerin arasından çikolataların arandığı, zaman zaman da çikolata yerine harçlık verseler diye dört gözle bakılan bir bayram. Yetişkinler için, küs olanların barıştığı, ayrı olanların birbirine kavuştuğu, aslında geleneğiyle, neşesiyle her sene özlemle beklenilen zamanlardan biri…

Daha Ramazan'dan çıkmadan bayram hazırlıklarına başlanır. İhtiyaç sahiplerine fitresi, zekatı verilir. Bayramda hangi tatlıların yapılacağı kararlaştırılır, dolmalar sarılır. Sütlaçlar, baklavalar, tatlılar hazırlanır. Elbette ki Ramazan'ın son, bayramın da bir önceki günü, yani Arife Günü mezarlıklar, kabirler ziyaret edilir. Önce onlarla bayramlaşılır, bu dünyadan göçen yakınlara dualar edilir. Sonra da bayramın son eksikleri tamamlanır.

Bayramın ilk günü, camilerde kılınan bayram namazından sonra oruç niyeti de bayramla birlikte sona erer. Camiden çıkan herkes kendi arasında büyükten küçüğe bayramlaşır. Camiden dönen büyüklerimiz, dedelerimiz ellerinde fırından çıkmış sıcacık ekmeklerle eve döner. Evin erkekleri namazdan gelmeden sofralar hazırlanır, bayramlıklar giyilir. Büyüklerin elleri öpülür, küçüklere hediyeler verilir.

Bayramlarda sofralar bereketli, herkesin de neşesi yerinde olur. Bir araya gelinen kahvaltı sofralarının ardından, Ramazan ayında her gece bizi sahura kaldıran, bayramın ilk günü yine davul çalarak kapımıza gelen davulcunun bahşişi verilir. Davulcuya bahşiş vermek de bizim geleneklerimizden biridir.

Eski bayramların tadı ise bambaşkaydı. Çocuklar ellerinde poşetlerle, omuzlarında çantalarla konu komşunun kapılarını çalardı. Mahalledeki arkadaşlarla el öpmeye gider, şeker, çikolata, harçlık toplama yarışına girerdi. Bizler o günleri özlemle anarken, çocuklarımızın da bizim bayram anılarımız gibi anıları olmasını istiyoruz.

Ne güzel günlerdi…

Bayramlar mutlaka aile büyükleri ile birlikte kutlanırdı. Mahallede, binada komşuların hepsi birbirini ziyaret eder, gelen misafirlere kolonya, şeker tutulur, yanına da yaprak sarması ile baklava ikram edilirdi. Cevizli, fıstıklı, fındıklı, çeşit çeşit el açması baklavalar... Ne de olsa bayramlar, şekerler, çikolatalar, borcama sıra sıra dizilmiş sarmalar, elde açılmış baklavalar, mendil içinde harçlıklar ile anlamlıydı, güzeldi.

Çoluk çocuk ufak tefek hediyelerle mutlu olur, aylarca görüşülmeyen eş dost ile görüşülürdü. Sağa sola gidecek vasıta da yoktu, imkan da yoktu.

Günümüzde ise imkanlar arttı. Artık bayramlara tatil fırsatı gözüyle bakılır oldu. Bayram hazırlıkları, tatil hazırlığına dönüştü. İnsanlar bayramda ziyarete değil, tatile gitmeye başladı.

İnsan çocukluğundaki bayramları ne de çok özlüyor... Ama neyse ki bayram telaşı halen birçok evde yaşanmaya devam ediyor.

Bayramların hayatımızda ayrı bir güzelliği, ayrı bir yeri var. Geleneklerimizle, akrabalık ve dostluk bağımızla bir araya geldiğimiz, özel zamanlar. Bayramlar küsleri barıştırırken, insanlara da dostluğu, akrabalığı, komşuluğu tekrar tekrar hatırlatır.

Ninelerimizin, dedelerimizin söylediği gibi;

Çok bayramlar görün.

Çocuklarımıza da,

Birlik duygusunun hakim olduğu, sevilecek, özlenecek bayramlar bırakalım…

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, geçmiş deneyimlerle bugünümüzü 

ve yarınımızı tasarlamamızı sağlayan bir gerçeklik ilmidir. 

Bireylerin problemlerini doğru tespit edebilmeleri ve çözüme 

ulaşabilmeleri için stratejiler sunar.

 

“Kim Kimdir”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi”, programlarıyla 

mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara 

hedeflerine ulaştıracak yöntemler gösterir.